By: DANNY CHOO ON SUN 2014/01/19 21:09 JST
สำหรับคนที่ติดตามโปรเจค Mirai Suenaga Smart Doll ที่ผมกำลังทำอยู่ คุณจะรู้ว่าเครื่องพิมพ์สามมิติมีบทบาทสำคัญยิ่งในส่วนงานการผลิต
วันนี้ผมจะพามาดูเครื่องพิมพ์สามมิติ Form 1 และดูว่ามันช่วยผมได้อย่างไรในการผลิตตุ๊กตาทำมือของเรา
จริงๆ แล้วเราไม่เคยคิดว่าเราจะได้รับเครื่องพิมพ์นี้หลังจากที่เราได้ให้เงินสนับสนุนโครงการ Kickstarter ไปตั้งแต่เดือนตุลาคมปี 2012 และหลังจากนั้นอีกหนึ่งปีก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีการส่งมอบ ไม่ว่าจะถามไปกี่ครั้งก็ได้คำตอบว่ากำลังจะส่ง แล้วสักพักก็เลิกตอบจดหมายของเราไปเลย
แต่ Fomlabs ก็ใจดีจริงๆ ที่ส่งคูปองส่วนลดในการซื้อเรซิ่นสำหรับเครื่องพิมพ์ที่เรายังไม่มี!! บางทีเขาอาจจะให้เราเอาไว้ดื่มก็ได้!!!
แล้ววันหนึ่งหลังจากนั้นกว่าปี โดยไม่คาดฝัน Fedex ก็อุ้มกล่องขนาดใหญ่มาวางที่หน้าบ้าน พร้อมกับเก็บภาษีนำเข้าไป 30,000 เยน ในกล่องนั้นคือเครื่องพิมพ์ Form1
ตอนที่เครื่อง Form1 มาถึง เราได้ทำชิ้นส่วนต่างๆ ไปเป็นจำนวนมากแล้ว แต่ Mirai ยังต้องการส่วนประกอบอีกมาก ชิ้นส่วนเล็กๆ ที่เคยมีต้นทุน 300 เหรียญสหรัฐฯ ตอนนี้เหลือแค่ค่าเรซิ่นประมาณ 5-10 เหรียญเท่านั้น การที่มีเครื่องพิมพ์ของตัวเองในออฟฟิศช่วยให้งานเดินหน้าเร็วขึ้น แล้วยังประหยัดเงินไปได้อีกมาก
เราใช้ซอฟแวร์หลายตัวในการทำงานเช่น Autocad Inventor, SolidWorks, Maya, 3ds Max and ZBrush จากนั้นก็ export มาเป็นไฟล์รูปแบบ STL (STereoLithography)แล้วนำมาเปิดในซอฟแวร์ PreForm ของ Form1
ตรงส่วนที่เป็นสีเทาใต้รูปมือคือ support ที่ซอฟแวร์สร้างขึ้นมาให้ตามค่าที่เรากำหนดได้อย่างหลากหลาย
ตัวซอฟแวร์เองใช้งานค่อนข้างง่าย แค่คลิกไม่กี่ทีเพื่อหมุนชิ้นงาน และสร้าง support เมื่อขั้นตอนนั้นเสร็จแล้วก็ต่อสาย USB เข้ากับเครื่องพิมพ์ ส่งข้อมูลเข้าไปในเครื่องพิมพ์ พอส่งแล้วก็ปลดสายออกจากเครื่องคอมพิวเตอร์ได้เลย
นี่คือชุดอุปกรณ์ที่มากับเครื่องพิมพ์ หลังจากได้งานพิมพ์ที่ละเอียดแล้วจะต้องมีงานล้าง ทำความสะอาดต่ออีกพอสมควร และชุดอุปกรณ์นี้จะช่วยแกะชิ้นงานออกจากแท่นพิมพ์ และนำไปล้าง
เรซิ่นใสในชุดเครื่องพิมพ์ขนาด 1 ลิตรราคา 150 เหรียญ ราคาไม่ถูก แต่ถ้าเทียบกับการไปจ้างเขาพิมพ์ก็ถือว่าถูกกว่ามาก ถ้านับชิ้นงานที่จะต้องพิมพ์โดยใช้เรซิ่นจำนวน 1 ลิตร เราจะต้องจ่ายถึงกว่า 2000 เหรียญ หากจะใช้บริการจากที่อื่น
ขวดที่อยู่ถัดไปคือ Isopropyl alcohol ที่เอาไว้ล้างชิ้นงาน คุณอาจจะต้องใช้มากถึงสองลิตรขึ้นอยู่กับขนาดของชิ้นงาน
เทเรซิ่นลงไปในถาดในปริมาณที่พอจะพิมพ์งาน ถ้างานชิ้นใหญ่อาจจะต้องเติมเพิ่มอีกเป็นระยะๆ ระหว่างที่พิมพ์งาน
เรซิ่นค่อนข้างหนืด คุณไม่ควรดม สัมผัส ดื่ม หรือเอาไปทาขนมปังปิ้ง!!!
ฝาครอบสีส้มช่วยป้องกันเรซิ่นแสงยูวีที่จะมาทำให้มันแข็งตัว เราลองเทเรซิ่นทิ้งไว้ในถาด ปรากฏว่ามันอยู่ได้สองสามสัปดาห์โดยไม่แข็งตัว ตราบเท่าที่ฝายังปิดอยู่
เครื่องพิมพ์เริ่มทำงานก่อน แม้จะยังส่งข้อมูลไปไม่หมด เครื่องพิมพ์จะแจ้งให้เรารู้ว่าเมื่อไหร่ที่จะถอดสาย USB ออกได้แล้ว
แสงยูวีส่องขึ้นมาจากในตัวเครื่อง ฉายไปที่ใต้ถาดเพื่อทำให้เรซิ่นแข็งตัว แท่นพิมพ์จะยกตัวขึ้นเล็กน้อย และจะทำซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ
เวลาในการพิมพ์ขึ้นอยู่กับความสูงของแต่ละชั้น (0.1mm – 0.025mm) ขนาดของชิ้นงาน ชิ้นงานกลวงหรือไม่ ปกติจะทำชิ้นงานให้กลวงเพื่อประหยัดเรซิ่นและเวลา
เครื่องพิมพ์จะมีจอแสดงสถานะของการพิมพ์
รูปมือนี้อาจใช้เวลา 2-6 ชั่วโมงขึ้นอยู่กับการกำหนดความสูงของแต่ละชั้น ชิ้นงานนี้จะติดกับแท่นพิมพ์ และมี support ที่สร้างจากซอฟแวร์ของเครื่องพิมพ์ คุณไม่สามารถควบคุมการสร้าง support ได้เลย มันเป็นไปโดยอัตโนมัติ
เมื่อพิมพ์เสร็จแล้วก็นำแท่นพิมพ์ออกมาจากเครื่อง มาวางไว้ในชุดอุปกณ์ของเครื่องพิมพ์เพื่อเอาชิ้นงานออกจากแท่น
คุณคงไม่อยากให้น้ำยาสัมผัสผิวหนังของคุณแน่ๆ เรซิ่นควรจะปลอดภัยนะ แต่คุณคงไม่อยากเจออีกทีว่ามันไม่ปลอดภัยหลังจากผ่านไปสองสามปีจากนี้
ชิ้นงานที่เสร็จแล้วติดแน่นมาก เอาออกยากอย่างไม่น่าเชื่อ และมักจะมีชิ้นส่วนบางชิ้นปลิวข้ามห้องไปมาจากการใช้แรงงัดชิ้นงานออกจากแท่น!!!
คงจะดีถ้ามีเข็มแทงชิ้นงานให้หลุดออกจากแท่นพิมพ์เหมือนที่มีในเครื่องฉีดพลาสติก คงจะทำให้มันแพงขึ้นอีกมาก แต่ก็จะได้ไม่ต้องปวดหัวกับชิ้นส่วนที่หักปลิวไปมาระหว่างห้อง
ซอฟแวร์ PreForm รุ่นล่าสุดได้แก้ไขปัญหานี้โดยสร้างช่องว่างเล็กๆ ระหว่างฐานกับชิ้นงาน เพื่อจะได้เอาแผ่นเหล็กแซะชิ้นงานได้ง่ายขึ้น แต่มันก็ยังยากอยู่ดี
ชิ้นงานที่เสร็จแล้วยังมีน้ำเรซิ่นเคลือบอยู่ ต้องเอามาล้างออกในกล่องล้างเรซิ่นที่มี isopropyl alcohol บรรจุอยู่
ถ้าคุณไม่มีหน้ากากกันแก๊ส คุณควรจะเปิดหน้าต่างทุกบานที่มี แล้วสูดหายใจลึกๆ กลั้นหายใจเอาไว้ระหว่างที่ล้างชิ้นงาน เพราะกลิ่น isopropyl alcohol แรงเอาการอยู่ และหน้ากากอนามัยธรรมดาก็เอาไม่อยู่ ปกติผมจะใช้เวลาล้างประมาณครึ่งชั่วโมง และทิ้งไว้ในกล่องโดยปิดฝาไว้
คุณจะแช่มันไว้ใน isopropyl alcohol นานเท่าไหร่ก็ไม่มีปัญหาหรอก ผมมักจะหันไปทำอย่างอื่นระหว่างที่มันแช่อยู่ในกล่อง
Subtractive Manufacturing (การผลิตแบบสกัดเนื้อวัสดุออก) เป็นการกลึง เจาะ ไส หรือเจียระไน ก้อนวัสดุโดยเอาส่วนที่ไม่ต้องการออก จนเหลือส่วนที่ต้องการเอาไว้
Additive Manufacturing (การขึ้นรูปชิ้นงานด้วยการเติมเนื้อวัสดุเข้าไป) เป็นการเติมวัสดุเข้าไปทีละชั้นๆ จนได้รูปร่างที่ต้องการ นี่คือวิธีการที่เครื่อง Form1 สร้างชิ้นงาน นั่นเป็นเหตุผลที่เราจะมองเห็น “เส้น” หรือ”ขั้นบันได” โดยรอบชิ้นงาน ซึ่งเป็นเรื่องปกติสำหรับเครื่องระดับนี้ นอกจากว่าคุณจะใช้เครื่องพิมพ์สามมิติราคาหลายล้านเหรียญมาพิมพ์งาน
หลังจากตัด support ออกแล้วก็ขัดด้วยกระดาษทราย เพื่อนำไปทำการหล่อต่อไป เป้าหมายของผมคือการทำแม่พิมพ์ทองแดงเพื่อหล่อชิ้นงานไวนิลจำนวนมากๆ
ชิ้นงานที่พิมพ์มาแล้วจะไปทำแม่พิมพ์ซิลิโคนสำหรับหล่อ เมื่อแม่พิมพ์แข็งตัวแล้วก็จะถูกตัดออกเพื่อนำชิ้นงานออก แล้วประกบแม่พิมพ์กลับไปใหม่ ตอนนี้เราก็จะเท Wax เข้าไปเพื่อทำแบบจำลองชิ้นงาน
นี่คือแบบจำลองที่เป็น Wax ของชิ้นงานที่พิมพ์จากเครื่อง มันยังไม่สมบูรณ์แบบเนื่องจากมีรอยต่อของแม่พิมพ์ และตำหนิที่ต้องแต่งเพิ่ม
จริงๆ แล้วผมอยากได้เครื่องพิมพ์สามมิติที่พิมพ์ด้วย Wax เลย แต่ราคาเครื่องมันแพงมากๆ มือคู่นี้จะต้องจ้างคนผลิตในราคากว่า 2200 เหรียญ เลยทีเดียว
เอาละ เราเริ่มทำแม่พิมพ์จริงกันเลย วิธีการนี้เรียกว่า Electroforming แบบ Wax นี้จะเรียกว่า Mandrels ลวดทองแดงจะผูกติดกับ Mandrel แต่ละตัว จากนั้นก็พ่นหมึกชนิด graphite-based เพื่อให้มันนำกระแสไฟฟ้าได้
หลังจากรอให้แห้งสนิทแล้วก็นำ Mandrels ลงไปแช่ในอ่างน้ำยาเพื่อทำการชุบทองแดง ทองแดงจะค่อยๆ มาพอกที่ผิวชิ้นงานทีละอะตอม นี่จึงเป็นสาเหตุว่าทำไมชิ้นงาน Wax ต้องมีผิวที่เรียบ ไม่มีรอยขูดขีด เพราะมันจะไปปรากฏที่ชิ้นงานจริงและแก้ไขยากมาก
ผ่านไปสองสามวัน ทองแดงก็จะพอกรอบๆ Wax จนกลายเป็นแม่พิมพ์ที่จะนำมาใช้งาน จากนี้เราจะเผามันเพื่อละลาย Wax ออกไป ขั้นตอนนี้เรียกว่า De-Waxing
แม่พิมพ์ทองแดงจะถูกเชื่อติดกับถาดเรียกว่า “Frypan.”
จากนั้นก็เทไวนิลชนิดนิ่มลงไปในแม่พิมพ์
และนี่คือชิ้นงานที่สำเร็จแล้ว แม่พิมพ์ชุดหนึ่งสามารถใช้งานได้ประมาณ 10,000 ครั้ง ก่อนที่มันจะเริ่มเสียหาย
มีเรื่องที่สำคัญมากอย่างหนึ่งที่ไม่ค่อยมีการกล่าวถึงนั่นคือการหดตัว การพิมพ์สามมิติควรพิมพ์ให้ใหญ่กว่าขนาดที่ต้องการประมาณ 5%-6% นั่นก็เพราะจะเกิดการหดตัวในกระบวนการชุบ และหล่อ หากคุณไม่ได้เผื่อขนาดให้ใหญ่กว่าที่ต้องการ คุณอาจจะต้องเสียใจเมื่องานเสร็จออกมาแล้ว
การหดตัวนี้เกิดได้กับการหล่อ การทำแม่พิมพ์ทุกชนิด ดังนั้นจึงต้องระลึกไว้เสมอ และต้องหาให้ได้ว่าอัตราส่วนของการหดตัวมีเท่าไหร่ในวัสดุแต่ละชนิดที่คุณใช้
ชิ้นส่วนในการทำตุ๊กตาทั้งตัวก็ใช้วิธีเดียวกันทั้งหมด รายละเอียดในการทำดูได้จากบทความก่อหน้านี้ของผม How To Mass Produce Your Own Products.
กระบวนการขั้นสุดท้ายคือการตัดครีบที่เกินมาออกไปโดยใช้คัตเตอร์ปลายแหลม ตอนนี้กำลังหาทางทำให้เป็นแบบอัตโนมัติมากกว่านี้
ย้อนกลับมาที่แท่นพิมพ์ของเครื่อง Form1 ที่ผิวเรียบสวยงาม แต่พอเวลาผ่านไป…
มันเป็นรอยเยอะมาก เพราะชิ้นงานที่ติดกับแท่นพิมพ์เอาออกยากมาก พอมันเป็นรอยมากเข้า ผิวไม่เรียบ ก็คงต้องเปลี่ยน ซึ่งทาง FormLabs เขามีขายแยกต่างหาก
หากคุณยังไม่ได้ใช้เรซิ่นอีกเป็นระยะเวลานาน ก็ควรเก็บเอาไว้ในที่ไม่มีแสงส่องถึง เพราะจะทำให้มันแข็งตัวและใช้ไม่ได้อีก ก่อนหน้านี้ผมเทเข้าไปในขวดทึบแสง แต่ตอนนี้ผมทิ้งเอาไว้ในถาดนั่นแหละ แต่หุ้มถาดด้วยฟิล์มใสห่ออาหาร แล้วใส่ไว้ในกล่องทึบแสง
Formlabs แนะนำว่าไม่ควเทเรซิ่นที่เหลือกลับเข้าไปในขวดเดิม แต่ผมก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องเสียหายอันใด
นี่เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของการใช้ Form1 ในการผลิตชิ้นส่วนของตุ๊กตาของเรา ผมสร้างมือของตุ๊กตา Mecha โดยใช้โปรแกรม AutoCAD Inventor แล้วนำมาเปิดในโปรแกรม PreForm จากนั้นก็กำหนดตำแหน่ง support และตำแหน่งชิ้นงานบนแท่นพิมพ์ด้วยตัวเอง การพิมพ์ที่ตำแหน่งเดิมเป็นประจำจะทำให้เมื่อพิมพ์ไปนานๆ ถาดที่จุดนั้นจะขุ่นมัว และทำให้ชิ้นงานเสียหายได้ แต่อย่างไรก็ตามถาดจะขุ่นมัวไม่ช้าก็เร็ว ดังนั้นการย้ายตำแหน่งไปเรื่อยๆ ก็จะช่วยยืดอายุของถาดไปได้
จากนั้นผมก็สั่งพิมพ์โดยผ่านสาย USB
สองชั่วโมงผ่านไปมือนั้นก็พิมพ์เสร็จ มันถูกเคลือบด้วยน้ำเรซิ่นที่ไม่ถูกแสง ซึ่งจะต้องล้างออกไป
ตอนนี้ก็ได้เวลาปล้ำกับการเอาชิ้นงานออกจากถาดอีกครั้ง
ชิ้นนี้พิมพ์ด้วยความละเอียดต่ำสุดซึ่งจะทำให้งานเสร็จเร็วขึ้น แต่คุณจะเห็นได้ว่าแม้จะพิมพ์ที่ความละเอียดต่ำสุด ก็ยังดูดีกว่าเครื่องพิมพ์แบบ FDM อยู่มาก
เพื่อนๆ ที่ชอบเล่น Gunpla หรือ cosplay จะต้องชอบเครื่องพิมพ์ตัวนี้แน่ เพราะมันสามารถพิมพ์ชิ้นส่วนของตุ๊กตาได้อย่างดี ขนาดของแท่นพิมพ์ของเครื่อง Form1 มีขนาด 125 x 125 x 165 mm. ซึ่งครอบคลุมทุกส่วนของตุ๊กตาทั้งหมดแล้ว
ถ้าคุณทำบางส่วนของ Figma หรือ Dollfie หัก ก็แค่พิมพ์มันออกมา! ต่อไปผมกะว่าจะออกแบบและพิมพ์แว่นตาของผมเอง และจะย่อส่วนแล้วทำให้กับตุ๊กตาของผมด้วย
โครง Support ของมือสามารถตัดออกง่ายๆ โดยใช้คีมตัด ซึ่ง support นี้ตั้งขนาดได้ในโปรแกรม PreForm ขนาดที่ใหญ่ขึ้นจะทำให้ชิ้นงานนิ่งขึ้น แต่ก็แน่ล่ะ มันก็จะทิ้งรอยขนาดใหญ่กว่าไว้บนชิ้นงานด้วย
ในกรณีนี้ผมพิมพ์มือนี้เพื่อดูว่ามันจะเป็นอย่างไรเมื่ออยู่บนตุ๊กตา MiraiFrame ซึ่งเป็นแบบ Manual Version
นี่คือหัวของตุ๊กตา ผมไม่ต้องการให้ดูเหมือนหัวคน หรือมีขนาดใหญ่ เลยทำให้ดูง่ายๆ แบบนี้
มันดูดีตอนที่ประกอบกับตัวโครงร่าง มันยังหมุนได้ถึง 180 องศาด้วย โครงที่คุณเห็นเป็นรุ่น T2 จะเห็นว่ายังมีช่องว่างตรงรอยต่อ ในขณะที่เขียนบทความนี้รุ่น T4 เสร็จแล้ว ช่องว่างก็ถูกกำจัดไปแล้ว
บางทีชิ้นงานที่พิมพ์ก็มีเสียเหมือนกัน เกิดได้หลายสาเหตุ สิ่งหนึ่งคือลืมล้างถาดใส่เรซิ่นหลังจากพิมพ์งานเสร็จ เพราะมันมักจะมีเศษเรซิ่นที่แข็งตัวแล้วนอนก้นอยู่
อีกสาเหตุหนึ่งคือไม่ได้ล้างแท่นพิมพ์ให้ดีพอ จะเป็นการดีถ้าเราจะจับตาดูชิ้นงานระหว่างพิมพ์ เพราะถ้ามันเกิดผิดพลาดขึ้นมา เราจะได้หยุดเครื่องพิมพ์ได้ทัน ที่พื้นถาดจะมีชั้นของซิลิโคนซึ่งต้องระวังให้มากอย่าให้เป็นรอย
เครื่อง Form1 สามารถพิมพ์งานชิ้นเล็กมากๆ ได้ แต่ถ้าพิมพ์ชิ้นงานบางๆ อย่างคลิปติดผมของ Mirai-chan มันจะนิ่มและบิดไปมาได้แม้จะแห้งแล้วก็ตาม ผมลองพิมพ์เพื่อดูว่ามันจะใส่ก้อนแม่เหล็กในช่องที่อยู่ใต้คลิปหรือเปล่า ก่อนที่จะส่งข้อมูลไปยัง Protomold ซึ่งที่นั่นจะทำแม่พิมพ์เพื่อจะผลิตคลิปติดผมได้อีกเป็นพันๆ ชิ้นโดยใช้วัสดุ POM (Polyoxymethylene) ซึ่งราคาถูกกว่า เครื่อง Protomold ต้องใช้ไฟล์ในรูปแบบของ STP
งานพิมพ์ทดสอบคลิปติดผมของ Mirai’s Solar Marine
เราใช้เครื่องพิมพ์สามมิติมาช่วยในการผลิต Smart Doll รุ่นอัตโนมัติด้วย ในช่วงการพัฒนา AeonFrame เราใช้เครื่องพิมพ์สามมิติในการทำโครงร่าง ซึ่งสุดท้ายแล้วจะต้องถูกผลิตจากเครื่องฉีดพลาสติก
เรายังพัฒนาระบบควบคุมมอเตอร์ของเราเอง แล้วใช้เครื่องพิมพ์สามมิติพิมพ์ตัวเครื่องและเฟือง ซึ่งเฟืองจะต้องเปลี่ยนเป็นโลหะในการผลิตจริง
มันมีตัวเลือกของเครื่องพิมพ์ในตลาดอีกมาก ถ้าคุณทีเงินมากพอ ลองใช้เครื่อง Digital Wax Systems ก็น่าจะดีกว่า ในรูปเป็นเครื่องรุ่นเก่าแล้ว ปัจจุบันรุ่นใหม่ๆ อย่าง XFab laser printer ราคาอยู่ที่ประมาณ 5,000 เหรียญ สามารถพิมพ์วัสดุยางได้ด้วย
เครื่อง MakerBot replicator2 เป็นเครื่องระดับใช้งานทั่วไป ทำงานแบบ FDM (Fused Deposition Modelling) ในการพิมพ์งาน หากคุณต้องการเครื่องที่มีราคาประหยัด และไม่สนใจเรื่องผิวงานมากนัก
เครื่องนี้มีราคาประมาณ 2,200 เหรียญ ส่วนเส้นพลาสติกมีราคาระหว่าง 43-130 เหรียญต่อ1 กิโลกรัม
ปัจจุบันในญี่ปุ่นมีส่วนแบ่งการตลาดของเครื่องพิมพ์สามมิติแค่ 0.3% ในขณะที่สหรัฐฯ มี 70% เยอรมนี 17% และจีน 3%
ผมได้ข่าวว่ากระทรวงเศรษฐกิจของญี่ปุ่นจะเพิ่มส่วนแบ่งการตลาดให้มากขึ้นโดยให้ทุนสนับสนุน แต่ไม่แน่ใจว่าเครื่อง Cube หรือ SCOOVO 3D printer จะได้รับการสนับสนุนด้วยหรือเปล่า
SCOOVO 3D printer เป็นเครื่องพิมพ์ระบบ FDM เหมือน MakerBot จะเห็นได้ว่าค่อนข้างหยาบ ถ้าจะเอาไปชุบโลหะต่อต้องขัดแต่งอีกพอสมควรทีเดียว
อย่างไรก็ตามสำหรับงานชิ้นใหญ่ๆ ซึ่งรายละเอียดเล็กๆ ไม่มีความสำคัญเท่าไหร่ เครื่องระบบ FDM เป็นทางเลือกที่ดีมาก ด้วยต้นทุนที่ถูกมาก และการบำรุงรักษาที่น้อยและง่ายมาก ไม่เหมือนเครื่อง Form1
ราคาของเครื่อง Form1 อยู่ที่ 3,299 เหรียญ และเรซิ่น 149 เหรียญต่อลิตร บวกค่าขนส่ง 390 เหรียญจากสหรัฐฯ ถึงญี่ปุ่น ยังมีภาษีอีก 300 เหรียญ รวมทั้งหมดก็ 4,130 เหรียญ (ประมาณ 140,000 บาท)
เครื่อง Form1 ตอบโจทย์ผมได้อย่างดีในการทำตัวตุ๊กตา Smart Doll ละส่วนประกอบของมัน แต่เมื่อผมจะทำเฟอร์นิเจอร์หรือยานพาหนะให้กับ Smart Doll ผมจะเลือกใช้เครื่อง FDM แทน เพราะมีต้นทุนถูกกว่ามาก
ระบบช่วยเหลือ หรือ Call Center ของ Form1 ช่วยอะไรไม่ค่อยได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับเรื่องเรซิ่น ทำให้ดูเหมือนว่าพวกเขาตั้งใจทำเพื่อให้มีการซื้อเรซิ่น อ่างเรซิ่น หรือแท่นพิมพ์เพิ่มมากขึ้นโดยไม่จำเป็น
การที่ไม่สามารถจัดการกับ support ได้ด้วยตัวเองก็เป็นเรื่องที่ไม่ชอบมาพากลเรื่องหนึ่ง โปรแกรม Preform จะสร้าง Support ในจุดที่โปรแกรมอื่นจะไม่สร้างให้ นั่นหมายถึงคุณจะต้องใช้เรซิ่นในการสร้าง support มากขึ้น ต้องซื้อเรซิ่นเพิ่มขึ้น และคุณต้องใช้เรซิ่นจาก FormLabs เท่านั้น
แต่ว่าผมมี Google แล้วก็คงไม่ต้องพึ่ง customer support ของ Form1 อีกต่อไป อันที่จริงผมชอบการบริการที่ไม่ค่อยดีแต่ตัวสินค้าดี มากกว่าที่บริการเป็นเลิศแต่ตัวสินค้าไม่ได้เรื่อง
Mirai-chan ในชุดกันหนาวพร้อมอุปกรณ์จัดเต็มพร้อมเดินทางฝ่าหิมะไปพร้อมกับผมแล้ว
และนี่คือแม่พิมพ์ฉีดสำหรับ MiraiFrame ค่าแม่พิมพ์ชุดนี้คือ 16,000,000 เยน หรือราว 4.5 ล้านบาท
และนี่คือผลงานที่ได้จากแม่พิมพ์ข้างบน ชิ้นส่วนทั้งหมดจะจำหน่ายแยกต่างหากเป็นชุดประกอบของ Mecha
อัพเดท!! Mirai Suenga Smart Doll เปิดตัวในเดือนมิถุนายน 2014 ดูท่าทางจะขายดีมากเลย